فلزکاری مجموعه عملیاتی است که برای ساخت قطعات فلزی انجام میشود. شکل دادن و افزایش استحکام و مقاومت فلزات مهمترین هدف فلزکاری است. در این مقاله دربارهی انواع مراحل فلزکاری که شامل تغییر شکل، برش، اتصال و شکل دهی افزایش است توضیح میدهیم.
فلزکاری، عملیاتی است که بر روی فلزات به منظور ساخت قطعات و محصولات فلزی انجام میگیرد. سنگهای دارای فلز، ماده اولیه فلزکاری هستند که بعد از جداسازی در صنایع مختلف استفاده میشوند. اصولا، اغلب فلزات به شکل ترکیب شیمیایی یا مخلوط هستند. به عبارتی، فرآیند جداسازی فلزات متفاوت است؛ بیشتر آنها را با اعمال حرارت از یکدیگر جدا میکنند و تعدادی نیز با واکنشهای شیمیایی خالصسازی میشوند. بهعلاوه از فلزات مورد استفاده در صنعت Metalworking میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
مراحل فلزکاری و تکنیکهای آن در موارد مختلف تقریبا یکسان است و خروجی کار نیز تا حد زیادی به نوع فلز و خواصش بستگی دارد. بنابراین، خواص فلز نقش کلیدی را در نتیجه نهایی فلزکاری ایفا میکند. در کل، فرآیند فلزکاری شامل 4 مرحله اصلی میشود که در قسمت زیر به تعریف آنها پرداختهایم.
اولین مرحله از فلزکاری مربوط به تغییر شکل میشود. ضمنا، قبل از هر اقدامی با توجه به محصول نهایی مورد نظر باید فلز، تعیین شده و اندازهگیری شود. به این ترتیب، مشخص کردن فلز اولین اقدامی است که فلزکاران جهت تولید محصولات مختلف انجام میدهند و در صورت لزوم، شکل آن نیز تغییر مییابد.
برش توسط دستگاههای فرز، تراشکاری و تکنولوژیهایی نظیر CNC صورت میگیرد و مواد از ساختار فلز جدا میشود. برش پلاسما، مشعل گازی است که از طریق گاز آرگون و هیدروژن کار میکند و مواد را خارج کرده و باعث ایجاد سوراخهایی در فلز میشود. بهطورکلی، روشهای برش فلز متنوعی جهت فلزکاری وجود دارد؛ از برش با ابزارهای دستی گرفته تا تجهیزات پیشرفته، در کارگاههای فلزکاری استفاده میشوند.
اتصال، پروسه ترکیب قطعات فلزی با حرارت توسط جوشکاری یا لحیمکاری است. جوشکاری با استفاده از یک دستگاه جوش انجام میگیرد و طی آن، فلزات به یکدیگر متصل میشوند و در کل، مناسب پروژههای بزرگ است. لحیمکاری یکی دیگر از فرآیندهای اتصال بوده که جهت ذوب انواع فلزات باارزش با ذوب لحیم صورت میگیرد؛ این فرآیند اتصال برای پروژههای کوچک کاربرد دارد.
شکلدهی، چهارمین مرحله از فلزکاری است که در جریان آن، اجسام فلزی بدون افزودن یا حذف مواد مجدد ساخته و شکل داده میشوند. این پروسه با ترکیبی از گرما و فشار انجام میگیرد. از روشهای رایج جهت شکلدهی به فلزات نیز میتوان به آهنگری و خمش اشاره کرد.
ریختهگری فلز از رایجترین و قدیمیترین روشهای تولید قطعات فلزی در صنایع مختلف است. این روش تولید فلزات با ذوب مواد و انتقال آنها به داخل قالب صورت میگیرد. سایر منابع مصرفی آن عبارتند از آلومینیوم، آهن، مس، روی و چدن. بهطورکلی، ریختهگری از دوران باستان تا به امروز از روشهای رایج ساخت قطعات فلزی بوده است و نوعی تکنیک فلزکاری به حساب میآید. ریختهگری باعث تولید انبوه قطعات فلزی کوچک و بزرگ به شکل ساده یا پیچیده میشود. به این ترتیب، با استفاده از تکنیک ریختهگری میتوان قطعات فلزی در وزن چند گرم تا چند تن را تولید کرد.
همانطور که بیان شد، فلزکاری یکی از فرآیندهای مهم تولید قطعات و تجهیزات فلزی است که در جریان آن، ابزارهای مختلفی مورد استفاده قرار میگیرند. این ابزارها باید از کیفیت بالایی برخوردار باشند تا محصولات تولیدی به بهترین شکل ممکن پردازش و ساخته شوند. در قسمت زیر، لیست ابزارهای مورد استفاده در فلزکاری جهت ساخت محصولات و تجهیزات مختلف درج شده است:
از موارد مصرف و کاربردهای فلزکاری میتوان به تولید سنگ، ماشینهای مختلف برش و دستکاری مواد فلزی و همینطور، تغییر شکل و افزایش خواص فلزات اشاره کرد. در قسمت زیر، هریک از این موارد را به صورت جداگانه توضیح دادهایم: