در 11 تیر 1401، با افزایش ناگهانی قیمت آهن آلات مختلف شوک تازهای به بازارآهن وارد شد، با گران شدن قیمت محصولات فولادی یک سری از شرکتهایی که قبلتر عرضه محصولات خود را محدود کرده بودند مجدد شروع به عرضه عمده کالاهای خود کردندو طی این جریانات در کل روز شنبه شاهد افزایش 1000 تومانی قیمت روز آهن آلات بودیم. بازار ارز نیز روز گذشته را با بازار آهن همسو شده و روندی افزایشی داشت، به طوری که قیمت دلار در پایان روز گذشته حدود ۳۲ هزار و ۸۰۰ تومان برآورد شد.
جهش شارپی نرخ آهن آلات در نخستین روز هفته با بسته شدن فروش در برخی مبادی همراه بود. به طوری که نرخ روز میلگرد آجدار از ۵۰ الی ۷۰۰ تومان افزایش یافت. قیمت متوسط میلگرد روز گذشته ۱۷ هزار و ۶۱۰ تومان برآورد شد که بیانگر افزایش ۳۹۰ تومانی در عرض یک روز است.
قیمت ناودانی ایرانی و نبشی نیز غالبا ثابت اعلام شد اما در این حوزه هم کم و بیش افزایش قیمت مشاهده شد. قیمت تیرآهن نیز تقریبا افزایشی بود به طوری که در بخش کیلوفروشی حدود ۵۰ الی ۲۵۰ تومان افزایش قیمت داشتیم و در بخش شاخهفروشی نیز به طور میانگین ۴۰ الی ۵۰ هزار تومان افزایش قیمت مشاهده شد که غالبا هم در شاخههای پرفروش شرکت ذوب آهن اصفهان بود.
همچنین قیمت پروفیل و نرخ روز لوله داربستی، گازی و انواع آن نیز با افزایش ۱۰۰ الی ۲۰۰ تومانی همراه بودند، همچنین انواع ورقها نیز مانند سایر محصولات فولادی افزایش قیمت داشتند، به این صورت که نرخ روز ورق روغنی، گالوانیزه و رنگی حدود ۲۰۰ تومان افزایش داشت اما انواع ورق سیاه مانند ورق ST۳۷ و ST۵۲ تقریبا بدون تغییر قیمت عرضه شدند.
به طور معمول هنگامی که بازار دچار افزایش یا کاهش میشود، چندین عامل اثرگذار بر قیمت آهن آلات به اتفاق این نوسانات را رقم میزند اما رشد ناگهانی قیمت محصولات فولادی روز گذشته در حالی ایجاد شده است که پارامترهای اثرگذار بر بازار، با هم در تضاد هستند.
به طوری که قیمتهای جهانی و نرخ بازار چین در حال کاهش است و با دامپینگ و زیرفروشی روسیه بازار CIS هم رکود و ثبات دارد، اما در مقابل نرخ دلار به تاثیر از عدم احیای مذاکرات برجام مجددا صعودی شده و ارز نیمایی هم افزایش قیمت داشته است.
این در حالی است که تقاضا نیز همچنان راکد است و اگر خرید و فروش جزئی نیز مشاهده میشود حاصل ترس و اضطراب ناشی افزایش قیمتها است و مصرفکننده واقعی و موثری وجود ندارد. با این اوصاف میتوان گفت جز نرخ دلار که افزایشی بوده، مسئله جدیدی که به نوسانات افزایشی بازار دامن بزند مشاهده نمیشود و اتفاق دیگری نیفتاده است.
از طرفی دیگر مواد اولیه به ویژه نرخ جهانی بر اثر رکود تورمی و سیاستهای فدرال رزرو و ... نیز دچار کاهش قیمت است، با این اوصاف به نظر میرسد بازار داخلی باید یکی از این دو راه را انتخاب و مطابق با آن رفتار کند؛ اول اینکه اساس تعیین قیمت فولاد را از دلار نیمایی به ارزی با نرخ بالاتر گره بزند، زیرا قیمت جهانی فولاد پایینتر از نرخ داخلی با توجه به عوامل اثرگذار فعلی یعنی دلار نیمایی و قیمت صادراتی آن است.
دوم اینکه اگر هم قصد تغییر دلار اساس تعیین قیمت فولاد را ندارد، اما آنچه مسلم است این است که با این شرایط، افزایش و نوسانات بازار آهن و فولاد موقتی است و نمیتواند ادامه پیدا کند.
در طی هفته گذشته برای دومین بار شاهد نوسان ناگهانی قیمت آهن بودهایم. در مورد اول عرضه محصولات در بورس به شدت کاهش یافت و نرخ دلار نیز رشد کرد، به همین خاطر قیمتها بالا رفتند؛ اما زمان زیادی نگذشت که بازار آهن مجدد اصلاح شد. اما در این هفته مجدد شاهد افزایش قیمت محصولات فولادی بودیم.