نوسانات و بالا و پایین رفتن قیمت آهن آلات، تقریبا تا چند روز پیش ادامه دار بود و بازار فولاد دارای هیچ ثباتی نبود. عدهای از شرکتهای تولیدکننده فولاد، بر اثر این اتفاقات مجبور به کاهش قیمتهای خود برای افزایش فروششان و فرار از ورشکستگی شدند. از سوی دیگر نمودار قیمت ارز نیز مدام بالاتر میرفت و دلار را حتی تا 31 هزار تومان نیز کشاند و تا پایان روز گذشته دلار آمریکا به حدود 30 هزار و 770 رسید.
بازار آهن و فولاد روز گذشته در فضایی آغشته به صبر و انتظار همچنان با تقاضای نسبتا ضعیف همراه بود. مطابق آمار موجود قیمت میلگرد آجدار روز گذشته غالبا ثابت اعلام شد اما در این میان برخی با کاهش حدود ۱۰۰ تومانی اعلام قیمت کردند و شمار محدودی از شرکتها نیز قیمتها را افزایش دادند.
عمده شرکتها قیمت روز نبشی و ناودانی را ثابت اعلام کردند، همچنین قیمت انواع ورق سیاه نیز با ثبات قیمت همراه بودند و قیمت ورق گالوانیزه، روغنی و رنگی نیز بدون تغییر اعلام قیمت شدند.
همانطور که پیشتر نیز گفته شد بازار اهن در حالتی از دوگانگی است و همین امر خریداران را بیشتر به سمت صبر و انتظار رهنمون میکند تا تکلیف قیمت اهن در بورس کالا تعیین شود.
به عبارتی میتوان گفت در ۴ ماه اخیر قیمت روز آهنآلات عموما همرده با قیمتهای جهانی بوده یا بالاتر از نرخ پایه بازار اعلام قیمت میشد و مسئلهای که در حال حاضر مطرح است این است که آیا عرضهکنندگان به کاهش نرخ اهن الات تمایلی نشان میدهند یا نه!
با وجود این روز گذشته تقاضای جزئی که در بازار روز گذشته رخ داد با در نظر گرفتن همه عوامل تأثیرگذار بر بازار های جهانی و قیمتها، نرخ شمش با حدود ۶۰۰ دلار/ تن فوب قیمت پایه مورد انتظار بازار را لمس کرده و برگشت، به طوری که کف قیمتی بازار تا حدودی مشخص شد.
تیرآهن نیز تقریبا شرایط یکسانی داشت به این صورت که در بخش کیلوفروشی شاهد کاهش قیمت تیرآهن ۵۰ تومانی بودیم همچنین در بخش تیرآهن شاخهای نیز در کنار ثبات کلی، کاهش ۱۰ الی ۲۰ هزار تومانی در برخی شاخههای ذوب اهن اصفهان مشهود بود.
آنطور که به نظر میرسد پس از کاهش قیمتهای جهانی و لمس کف قیمتی، بانک مرکزی چین برای حمایت از اقتصاد کشور خود، در صدد اصلاح است. حال با در نظر گرفتن اوضاع بازارهای جهانی، انتظار میرفت در بازار داخلی نیز قیمتها اصلاح شود اما بازارسازان به بهانههای مختلف از این امر سر باززدند و به نوعی در برابر کاهش قیمتها مقاومت کردند.
حال که قیمتهای جهانی کف بازار را لمس کرده و در حال اصلاح و برگشت است ممکن است دوباره دستاویزی برای افزایش قیمت دربازار داخلی شود در حالی که نه پتانسیل افزایش قیمت وجود دارد و نه توجیه عقلانی میتوان برای آن برشمرد. اما به نظر میرسد تقاضای انباشته شده که مدتی است منتظر اصلاح قیمتها است ممکن است به کاهش اختلاف هزار الی ۲ هزار تومانی بازار داخلی با بازار صادراتی منجر شود.در این میان کاهش قیمت لوله داربستی و قیمت پروفیل و ... نیز قابل مشاهده بود که حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ تومان ثبت شد.
به اعتقاد برخی فعلان حوزه فولاد و آهن، کشور ما در این زمینه مازاد تولید نیز دارد و قاعدتا نباید قیمت محصولات فولادی افزایشی باشد اما ظاهرا به دلیل نرخ افزایشی تورم و کاهش ارزش پول ملی کشور، نرخ اهن الات با افزایش چشمگیری اعلام میشود.
حمیدرضا رستگار رئیس اتحادیه آهن و فولاد تهران قیمت فعلی اهن و فولاد را با قیمتها ابتدای سال همسان دانسته و اظهار کرد:
تولید فولاد کشر ما بیش از نیاز داخلی است و مازاد تولید داریم و با توجه به این امر منطقی است که قیمتها کاهش بیابد اما واقعیت بازار آهن خلاف واقع است.
رستگار در ادامه بیان کرد:
گاهی اوقات شاهد نوسانات لحظهای قیمت آهن الات هستیم اما با وجود این بازار فولاد و آهن در مقایسه با سایر بازارها افزایش قیمت چشمگیری نداشته است.
وی همچنین تصریح کرد:
برای تصمیمگیری درباره اوضاع بازار و حل برخی چالشها و مسائل مختلف باید مسئولان مرتبط و خصوصیها باید هماهنگی ایجاد شود اما به نظر میرسد افرادی بیرون از این صنعت و در تعیین سمت و سوی بازار دست دارند.
این فعال صنعتی اظهار کرد:
برای سرمایهگذاری در بخشهای مختلف اقتصادی اولین قدم توانایی پیشبینی از آینده آن بازار و اشتغال و شرایط دیگر است اما آنچه درحال حاضر در کشور ما رقم میخورد و با وجود اقتصاد متزلزل آن نمیتوان چشمانداز روشنی برای هر نوع سرمایهگذاری تصور کرد.
وی در ادامه افزود:
بالا رفتن برخی هزینهها از قبیل حقوق نیروی انسانی، مواد اولیه، سوخت و انرژی، نرخ ارز و... در مجموع افزایش قیمت محصول نهایی را در پی دارد که تولیدکننده را ناگزیر به افزایش قیمت وادار میکند.
رئیس اتحادیه آهن بیان کرد:
دوگانگی بازارآهن باعث ضرر مالی بسیار زیادی به فعالان حوزه آهن آلات شده زیرا این افراد با سرمایه خود محصول خریداری کردهاند اما در حال حاضر نمیدانند باید با سرمایه خود چه کنند.
همچنین رستگار در ادامه توضیح داد:
هیچ ارتباط منطقی و درستی میان عوامل گران کننده بازار وجود ندارد و اغلب سیاستهای تنظیم بازار نیز با شکست مواجه میشوند؛ دولت جدید میبایستی تلاش کند تا هرچه سریعتر مشکلات به وجود آمده در بازار فولاد را برطرف کرده و بازار را به ثبات عادی خود برگرداند.