آیا روند افزایش قیمت آهن آلات همچنان ادامه دارد!!!

در روز سه شنبه 17 خرداد مجدد شاهد افزایش قیمت آهن آلات بودیم. اگرچه نرخ برخی از محصولات فولادی ثابت ماند اما بخش بیشتر بازار رو به افزایش قیمت بود. از دلایل افزایش قیمت‌ها می‌توان 32 تومانی شدن دلار اشاره کرد که از سال 1399 نیز بالاتر بود. 

بررسی محصولاتی که تحت تاثیر افزایش قیمت‌ها قرار گرفته‌اند

با افزایش قیمت آهن آلات عرضه کنندگان نیز میزان عرضه خود را کم کردند و  شاهد کمبود محصولات فولادی در بازار بودیم. از مجله محصولاتی که تحت تاثیر اتفاقات اخیر قرار گرفتن می‌توانیم به افزایش قیمت میلگرد اشاره کنیم که 50 الی 750 تومان افزایش قیمت داشته است. 

و در هفته گذشته با افزایش 500 تومانی در این بازار نرخ روز این کالا به 18 هزار تومان رسید.

قیمت ناودانی و نبشی دراوایل افزایش قیمت‌ها ثابت بود اما با ادامه این جریان شاهد افزایش 100 الی 350 تومانی این دو کالا مهم نیز بودیم. 

تنها کارخانه‌ای که شاهد افزایش قیمت روز تیرآهن از طرف آن بودیم ذوب آهن اصفهان بود که در بخش شاخه فروشی تیرآهن 100 الی 500 تومان افزایش داشته است. 

همچنین قیمت روز پروفیل و قیمت لوله‌های داربستی، گازی و ... مانند سایر محصولات فولادی با نوسان قیمت همراه بود، به‌طوری که در کنار ثبات قیمت در برخی مبادی، افزایش ۱۰۰ الی ۶۰۰ تومانی نیز در برخی شرکت‌ها مشاهده شد.

چالش‌های فعالان بازار 

 به طور مثال، قیمت تیرآهن، روغنی و رنگی بدون تغییر قیمت در بازار عرضه شد اما  قیمت روز ورق سیاه و ورق استیل و... با افزایش ۱۰۰ الی ۳۰۰ تومانی همراه بود.

به منظور درک دلایل این اتفاقات در بازار آهن و فولاد جستجو می‌کنیم؛ دولت‌های پیشین و فعلی با نرخ اسمی بهره منفی که کمتر از نرخ بهره واقعی اقتصاد است به دنبال حمایت از تولیدکنندگان هستند در صورتی که نرخ تورم بازار بالای ۵۰ درصد است و بانک‌ها نیز تسهیلات ۲۲درصدی به اقتصاد تزریق می‌کنند و این به معنی تداوم چاپ پول با شیب حدود ۳۰ درصدی است. ارز نیمای ۲۴ هزار تومانی برای خریدار بورس خط رانت ۷ هزار تومانی ایجاد می‌کند و بهره منفی بانکی نیز برای دریافت‌کننده تسهیلات حاشیه‌ سود ۳۰ درصدی در پی دارد.

در هر صورت هیچ کدام از راهکارها و برنامه‌هایی که گفته شد موفق نبوده است به طوری که نه راهکار اول تورم را کنترل می‌کند و سیاست دوم به حمایت از تولید منجر می‌شود و این وسط تنها دلالان هستند که سود کلان به جیب می‌زنند.

از طرف دیگر می‌توان برای پاسخ به این پرسشمی‌توان به اوضاع بازار فولاد و نحوه عرضه محصولات در بورس کالا اشاره کرد. به این صورت که با توجه به اینکه در بازار داخل و در انبارها هیچ نوع کمبودی وجود ندارد این روزها شاهد عرضه محصولات فولادی با حجم کم در بورس کالا هستیم که این امر افزایش قیمت‌ها را در پی داشته است.

به نظر می‌رسد با توجه به کاهش حجم عرضه‌ها امروز نیز محصولات فولادی با استقبال بالایی مواجه باشند و نرخ میلگرد در کانال ۱۸ هزار تومانی تثبیت شود.

براساس آمار و گزارش‌ها با کاهش عرضه شمش در بورس کالای روز گذشته نرخ این محصول حدود ۴/۷ درصد افزایش داشت که با این میزان نرخ این محصول از نرخ جهانی آن نیز فراتر رفت. به همین منظور عرضه‌کنندگان در عرضه بعدی مجبور به افزایش حجم شمش تا ۱۵۵ هزار تن هستند که گویا این امر با هدف تعدیل و کنترل بازار صورت گرفته است.

همچنین شنیده می‌شود که در صورت ادامه روند فعلی، طبق مفاد مصوبات بیست و چهارمین جلسه مدیریت بازار کالای پایه، اگر واحدهای فولادی محصولات خود را در بورس کالا عرضه نکنند احتمال اخذ عوارض صادراتی از این محصول وجود دارد؛ اما باید دید این شنیده چقدر در کنترل بازار کارآمد است و عملی می‌شود.

البته متاسفانه با شرایط در حال حاضر در بازار فولاد وجود دارد و با توجه به اتفاقات اردیبهشت و خرداد امکان ادامه داشتن این جریان وجود دارد. البته به این نکته نیز باید توجه داشته باشیم که عواملی از جمله افزایش گرما و کاهش محصول نیز تاثیر زیادی بر روی عرضه و تقاضا بازار و همچنین افزایش قیمت‌ها داشته است. از جمله محصولاتی که به شدت تحت تاثیر افزایش قیمت‌های هفتگی قرار میگیرند. میتوان به قیمت پروفیل و قیمت لوله‌های داربستی، گازی اشاره کرد.