صادرات فولاد ایران افزایش یافت | عوارض صادرات دغدغه اصلی فولادگران است

طبق آخرین آمار به دست آمده از ایمیدرو، صادرات فولاد ایران تا پایان سال 1400 نشان از آن دارد که حدود 23 درصد به نسبت مدت زمان مشابه در سال گذشته افزایش وجود داشته است. در پایان سال گذشته، صنایع فولاد ایران توانستند بیش از ۱۱ میلیون و ۶۸۷ هزار تن محصولات فولادی را به ۵۹ کشور جهان صادر کنند که ارزش مادی این میزان صادرات، رقمی فراتر از ۷٫۴ میلیارد دلار است.

براساس ارزیابی صورت‌گرفته طی سال گذشته، کشور های چین، عراق، اندونزی، تایلند و امارات پنج بازار کلیدی صادرات زنجیره فولاد ایران بودند که بیش از ۷۶ درصد کل صادرات کشور را شامل شدند. جدول زیر مقصدهای صادرات فولاد را به تفکیک وزن و ارزش معامله در طول سال ۱۴۰۰ نشان می‌دهد.

آیا باز هم تکرار رشد صادرات فولاد را مشاهده خواهیم کرد؟ 

البته آماری که اخیراً انجمن فولاد ایران منتشر کرد، تا حدودی با آمارهای دولتی متفاوت بود. بر اساس گزارشی که این انجمن منتشر کرد، مجموع صادرات فولاد ایران (فولاد میانی و محصولات فولادی) در سال ۱۴۰۰، ۱۱ میلیون و ۸۴ هزار تن بود. یعنی حدود ۶۰۰ هزار تن کمتر از رقمی که ایمیدرو به آن اشاره داشت.

گرچه هر دو آمار نشان از رشد میزان صادرات فولاد ایران در آخرین سال قرن ۱۴ دارد، اما حفظ و حراست از ارزآوری فولاد شاید نکته مهمی باشد که دولت باید در سال جدید به آن اهتمام ورزد. در این بین با توجه به سرنوشتی که در انتظار صنایع کشور، ازجمله فولادی‌هاست، بعید به نظر می‌رسد که این آمار در سال جدید تکرار شود.

متاسفانه قطعی برق صنایع طی چند سال اخیر برای دولت درس نشد و امسال نیز پس از پایان ماه مبارک رمضان، فولادی‌ها باید منتظر خاموشی‌ سراسری باشند. این اتفاقی در حالی رخ می‌دهد که طبق اعلام خبرگزاری دولتی عراق، ایران با این کشور بر سر تامین گاز و برق نیروگاه‌های آن‌ها به توافق رسیده است.

انتقال فولاد ایران به سوریه دیگر موضوعی است که نه‌تنها صادرات فولاد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بلکه می‌تواند آن‌ها را تعطیلی بکشاند. گویا این آخرین راهکار وزیر صمت برای تداوم حیات فولادی‌هاست. البته فعالان صنعتی این راهکار را چندان جدی نگرفته‌اند و بعید است که چنین اتفاقی رخ دهد.

آیا چینی‌ها فولاد ایران را در اختیار می‌گیرند؟

حال اگر این اتفاق هم رخ ندهد، موضوع مهم‌تر حضور چینی‌ها در زنجیره تولید فولاد ایران است. چندی پیش شهرام شریعتی، دبیرکل خانه صنعت و معدن تهران، در گفتگو با رسانه ها گفت: 

معادن ایران بخشی از قراردادهای سرمایه‌گذاری چین و ایران طبق سند «۲۵ساله همکاری» هستند.

این بدان معناست که احتمالا بهره‌برداری از بخشی از معادن سنگ‌آهن ایران هم در اختیار چینی‌ها قرار بگیرد. اما این صحبت‌های شریعتی را اظهارات یکی از اعضای انجمن تولیدکنندگان فولاد تکمیل می‌کند.

رضا شهرستانی پیش‌تراعلام کرده بود:

چینی‌ها در تولید فولاد و احداث معادن‌ ایران سرمایه‌گذاری سنگینی کرده‌اند. گویا این سرمایه‌گذاری هم مستقیم است و قرار نیست آن‌ها به کمک شرکت‌های فولادی و معدنی بیایند.

آیا این صحبت‌ها بدان معناست که چینی‌ها عنان صنعت فولاد ایران در اختیار می‌گیرند؟ آیا این روند تاثیر مستقیم روی افت صادرات فولاد ایران نمی‌گذارد؟

اصلی ترین و جدی‌ترین مانع صادرات فولاد ایران

گذشته از موارد مطرح‌شده که از سال گذشته هم وجود داشت، امسال فعالان صنعت فولاد با چالش جدیدی مواجه شدند؛ «افزایش عوارض صادرات فولاد!». شاید چالش‌هایی که به آن اشاره شد به شکل غیرمستقیم روی موضوع صادرات اثرگذار باشند، اما این اتفاق بر قلب صادرات می‌نشیند.

البته طی روزهای گذشته وزارت صمت اصلاحیه‌ای مبنی بر عوارض صادراتی منتشر کرد که نشان می‌داد برخی محصولات از شمول عوارض خارج شده‌اند. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد درست محصولاتی که جذابیت بیشتری برای صادرات دارند، همچنان دارای بیشترین عوارض هستند.

به‌عنوان مثال در آمار انجمن تولیدکنندگان فولاد «بیلت و بلوم» و «اسلب» بیشترین میزان صادرات را به خود اختصاص داده‌اند. طوری‌که از کل ۱۱ میلیون تنی صادرات فولاد و محصولات آن هفت میلیون و ۶۷۸ هزار تن به صادرات این محصولات میانی اختصاص دارد. حال با اصلاح تعرفه‌های صادراتی باز هم صادرکنندگان اسلب و بیلت به ترتیب باید عوارض ۱۷ و ۱۱ درصدی بپردازند.

با توجه این موضوع، صرفا کالاهایی از پرداخت عوارض صادراتی معاف شده اند که در بازار داخل مصرف زیادی داشته و برای صادرات آن ها اقدامات چندانی نیز از قبل صورت نمی‌گرفت؛ پس همچنان عوارض صادرات فولاد اصلی ترین مانع و دغدغه برای صنعتگران فولادی برای صادرات محصولات است.