همه می دانند که روسیه نقش بسیار مهمی در تامین انرژی کشورهای اروپایی و جهان دارد؛ پس از جنگ نظامی این کشور علیه اوکراین و برقراری تحریم های شدید بین المللی، بازارهای متاثر از این وضعیت دچار نوسانات قیمتی شدند. بازار جهانی فولاد و آهن نیز از جمله این بازارها بودند که قیمت آهن، فولاد و محصولات تولید شده از آن افزایش یافت.
این رشد قیمت جهانی باعث شد تا قیمت محصولات فولادی در ایران نیز افزایش یابد و رکورد تازه ای را ثبت کند. چنانکه در نیمه ابتدایی فروردین قیمت میلگرد سایز ۱۶ برای هرکیلوگرم از آن در بازار آزاد تا ۱۸ هزار و ۸۰۰ تومان هم پیش رفت. هر کیلوگرم تیرآهن نیز با رشد ۱۷۰۰ تومانی به ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان رسید.
علاوه بر تأثیرپذیری از بازارهای جهانی، تصویب افزایش ۵۷ درصدی دستمزد کارگران و بالارفتن هزینههای حملونقل، از دیگر عوامل رکوردشکنی بازار فلزات به حساب میآید. در این چند روز اخیر بازار ارز با توجه به خاتمه یافتن نسبی مذاکرات، دچار روند صعودی شده و همین امر می تواند قیمت آهن آلات را افزایش دهد.
طبق آمار به دست آمده، بعد از یک کاهش قیمت نسبی، قیمت میلگرد سایز ۱۶ در بازار به ۱۷ هزار و ۷۵۰ تومان رسید. قیمت تیرآهن هم که طی سال جاری رکورد ۱۷ هزار و ۵۰۰ تومان را شکست، در یک رفت و برگشت، دوباره وارد فاز صعودی شد و روز گذشته با ۲۰۰ تومان افزایش به ۱۶ هزار و ۹۵۰ تومان رسید. پس از صعودیشدن نرخ ارز طی چند روز گذشته برخی تحلیلگران از احتمال رکورد شکنی دوباره قیمت آهن ابراز نگرانی میکنند.
حمیدرضا رستگار، رئیس اتحادیه فروشندگان آهن تهران در رابطه با تاثیر افزایش نرخ ارز بر بازار آهنآلات گفت:
قیمت ارز اساسا تاثیری بر قیمت آهن، فولاد و… ندارد؛ زیرا در هیچ بخشی از چرخه تولید محصولات فولادی، واردات صورت نمیگیرد.
حمیدرضا رستگار اظهار کرد:
تمام هزینههای تولید آهن و فولاد بهصورت ریالی پرداخت میشود؛ در نتیجه توجیهی ندارد که قیمت ارز کوچکترین تاثیری روی این بازار بگذارد. در نتیجه انتظار داریم با کسانی که عامل تغییر قیمت آهن و فولاد ایران به بهانه نوسانات ارزی هستند، برخورد جدی صورت گیرد.
حمیدرضا رستگار عامل اصلی گرانی آهن و محصولات فولادی را بازار جهانی و عرضه کنندگان داخلی دانست و توضیح داد:
پس از بحرانی که در موضوع سوخت و انرژی به وجود آمد، کشورهای اصلی تولیدکننده آهن و فولاد تحت تاثیر قرار گرفتند. بازار ایران هم از این نوسانات مصون نماند.
رستگار به مؤلفههای داخلی نیز اشاره کرد و افزود:
در سال جدید هزینههای حملونقل و دستمزد کارکنان افزایش یافت. این عوامل هم در رکوردشکنی قیمت محصولاتی نظیر تیرآهن و میلگرد بیتاثیر نبودند. از سوی دیگر، باید توجه داشت که رشد قیمتها از ۱۵ اسفند شروع شد و تا نیمه فروردین ادامه داشت؛ یعنی زمانی که انبارگردانی شرکتها و
کارخانههای ذوبِ آهن و فولاد
کلید میخورد و عرضه به بازار کاهش مییابد.
او ادامه داد:
با از سرگیری عرضه، انتظار میرود قیمت آهن در هفتههای پیش رو به یک تنظیم و تعادل برسد. بدین ترتیب انتظار بازار، آغاز روند تعادلی در بازار و کشف قیمتهای واقعی است.
رستگار در پایان قطعی برق صنایع را یک احتمال دانست و اعلام کرد:
اکنون ایران کمبودی در تولید آهن، فولاد و محصولات آن ندارد. حتی با مازاد ۱۰ تا ۱۲ میلیون تنی تولید مواجه هستیم که این محصولات برای صادرات آماده هستند. در نتیجه افزایش قیمت آهن ارتباطی به کمبود تولید ندارد.