دکتر کیوان جعفری طهرانی تحلیلگر ارشد فولاد و صنایع معدنی، در گفتگویی اظهار داشت:
یک سری تصمیمات در کشور در مورد جایابی برای احداث کارخانجات فولادی گرفته شده است که باید در ظرف زمانی آن تحلیل شود. طرح احداث فولاد مبارکه در زمان جنگ به دلیل شرایط موجود، از هرمزگان به ایران مرکزی و اصفهان منتقل شد و در آن زمان، عراق پالایشگاه آبادان را بمباران کرده بود و اگر فولاد مبارکه در سواحل جنوبی کشور احداث میشد، این شرکت نیز هدف حمله نیروهای عراقی قرار می گرفت.
جعفری طهرانی همچنین به شرایطی که در آن کارخانجات بزرگ فولادی در کشور احداث شدند، اشاره کرد و گفت:
برخی عنوان کردهاند که احداث صنعت فولاد در کویر مرکزی ایران، بیشترین تأثیر سوء را بر ذخایر آبی کشور داشته است. برای تحلیل دقیق این موضوع باید کل مسئله و تاریخ آن در نظر گرفته شود. تصمیم انتقال فولاد مبارکه از هرمزگان به اصفهان، تصمیم درست و قابل درکی بود و این شرکت به دلیل مسائل امنیتی در زمان جنگ، در اصفهان احداث شد.
دکتر جعفری طهرانی عنوان کرد:
در مورد جایابی طرحهای هشتگانه فولادی که بعدا به طرحهای هفتگانه تبدیل شد و ظرفیت آنها زیر ۸۰۰ هزار تن در سال است نیز ملاحظاتی همچون محرومیتزدایی و اشتغالزایی در استانهای مختلف کشور وجود داشت و نمایندگان این استانها پیگیر احداث این واحدها بودند و نمیتوان گفت که این تصمیمات اشتباه بوده است. در حال حاضر این اجماع وجود دارد که طرحهای توسعه جدید در صنعت فولاد باید در کنار دریا و در مناطقی که کمبود آب وجود ندارد، احداث شوند و در این مورد اتفاق نظر وجود دارد.
این تحلیلگر صنعت فولاد تصریح کرد:
شرکتهای زنجیره فولاد در زمینه صرفهجویی در مصرف آب و استفاده از تکنولوژیهایی که مصرف آب را بهینهسازی میکند، عملکرد موفقی داشتهاند و با استفاده از این تکنولوژیها شرکتهایی همچون فولاد مبارکه و چادرملو، مصرف آب خود را بهصورت قابل توجهی کاهش دادهاند. این شرکتها در اجرای طرحهای انتقال آب از خلیج فارس به ایران مرکزی نیز سرمایهگذاری کردهاند که خط اول آن با سرمایهگذاری مشترک شرکتهای گل گهر، چادرملو و ملی مس به بهرهبرداری رسیده است.
کیوان جعفری طهرانی با اشاره به حرکت صنعت فولاد در دنیا به سمت فولاد سبز گفت:
فولاد سبز و کاهش انتشار کربن یکی از مهمترین موضوعاتی است که در دستور کار صنعت فولاد در کشورهای مختلف قرار گرفته است.
تعدادی از کشورها سال ۲۰۵۰ میلادی (سال ۱۴۲۹ شمسی) را برای اینکه صنعت فولاد خود را بهطور کامل به یک صنعت سبز تبدیل کنند، تعیین کردهاند. فولاد سبز علاوه بر اینکه به حفاظت از محیط زیست و کاهش آلودگی هوا کمک میکند، یکی از ابزارها در صرفهجویی در مصرف آب است.
جعفری طهرانی گفت:
اگر فولاد ایران به سمت تولید فولاد سبز حرکت کند، میتواند مشکل کمبود آب صنعت فولاد کشور را نیز حل کند؛ چرا که در تولید فولاد سبز از هیدروژن به عنوان سوخت استفاده میشود و خود هیدروژن تولید آب میکند و دیگر نیازی به استفاده از سوخت های فسیلی نیست.
وی همچنین بیان داشت:
برای اینکه صنعت فولاد ایران را به یک صنعت کاملاً سبز تبدیل کنیم، شاید پیش بینی سال ۲۰۵۰ زود باشد و پیشنهاد من این است که صنعت فولاد ایران تا سال ۲۰۶۰ (سال ۱۴۳۹ شمسی) به یک صنعت کاملاً سبز تبدیل شود؛ به همین دلیل لازم است از الان برای برنامه ریزی های آن اقدام کرد.