کشور چین برای سالهای 2021 تا 2025، برنامه توسعهای را در دستور اجرا قرار داده است که میزان عرضه قراضه آهن را تا 30 درصد افزایش میدهد که این میزان معادل افزایش 300 میلیون تنی است.
با توجه به این دستورالعمل، نسبت خودکفایی چین در بخش تامین سنگ آهن تا سال ۲۰۲۵ به بالای ۴۵ درصد خواهد رسید.
چین علی رغم اینکه یک پیشرو در تولید بسیاری از فلزات جهان است و در سال گذشته ۵۶.۷ درصد فولاد خام جهان را تولید کرد، بر منابع معدنی خود کنترل ندارد و این مورد به نقطه ضعف دومین اقتصاد جهان تبدیل شده است.
وابستگی خارجی به مواد فولادسازی امنیت اقتصادی کشور را به چالش می کشد که چین با توجه به اینکه در سال گذشته بیش از ۸۰ درصد سنگآهن مورد نیاز خود را وارد کرد و حدود ۶۰ درصد آن از استرالیا بود، در حال حاضر با این چالش مواجه شده است.
قیمتگذاری سنگآهن تحت سلطه معدنکاران جهانی مانند ریوتینتو، بیاچپی و واله است که مدت زیادی است پکن به این فرایند قیمت گذاری معترض است و علی رغم بدتر شدن روابط دیپلماتیک، چین برنامه ای برای محدود کردن واردات سنگ آهن نداشته است.
طبق اظهارات دولت چین، این کشور قصد دارد روابط بین المللی خود را در بخش منابع معدنی ارتقا دهد و سرمایهگذاری خارجی را بهینه کند و با بهبود بازار سنگ آهن، یک سیستم قیمتگذاری باز، شفاف، منصفانه را تشکیل دهد. زیرا تغییرات قیمتی در این محصول، بر تغییرات قیمت روز میلگرد و دیگر مقاطع فولادی تاثیرگذار است.
البته سنگآهن چین از نظر محتوای آهن، هزینه و حجم معدن، قطعا با رقبای خود یعنی استرالیا و برزیل قابل مقایسه نیست اما این دولت با افزایش حمایت خود قصد دارد توسعه سنگآهن داخلی با عیار پایین را در دستور کار قرار دهد.
چن کلونگ (مدیر بخش مواد خام وزارت صنعت چین) در این زمینه گفت:
تقاضای داخلی برای فولاد، آلومینیوم، سیمان و سایر کالاها به اوج خود رسیده و این در حالی است که کارخانههای فولاد با محدودیتهای انرژی و کربنزدایی مواجه هستند و بر این اساس در ۵ سال آینده شاهد کاهش ظرفیت تولید داخلی فولاد خام خواهیم بود.